Nu de prijzen op de internationale kunstmarkt opnieuw hoge toppen scheren, zijn kunstverzamelaars op zoek naar alternatieven. Naast oldtimers, design, wijnen en oude boeken, hebben collectionneurs nu hun oog laten vallen op exclusieve gins. De gin-hype is al een tijd bezig, maar met de komst van nieuwe exclusieve merken, is het hek helemaal van de dam. De originele fles en het opvallende etiket maken van sommige gins kleine kunstwerkjes en dus de moeite om te verzamelen. De prijzen die betaald worden voor sommige gins kunnen wedijveren met de duurste wijnen. Terwijl iedereen weet dat het gewoon gaat over gegiste jeneverbessen met wat kruiden.
Snobisme? Niet volgens gin-kenner en cocktailmaker Gert Lernout: "Gin is een complexe drank, met verschillende aroma's. De basis is de jeneverbes, en daaraan kunnen verschillende andere extracten toegevoegd worden. Wanneer je dus een gin-tonic maakt met een dergelijk product, krijg je een gans palet aan geuren en smaken in je neus en je mond voorgeschoteld. Iedereen ruikt wel iets anders, en dat is net het toffe: zolang je er maar genoeg blabla rond verkoopt, knikt iedereen instemmend mee. Het maakt niet uit of je het bij het rechte eind hebt of niet. Net zoals bij de dure wijnen. Daar weet niemand nog waarover hij bazelt, zolang er maar dure flessen op tafel staan. Het verschil tussen een fles wijn van 100 euro en één van 1000 euro, laat staan 10000 euro, is niet detecteerbaar. Zo ook dus met de gin. Na een paar glazen gin zijn de meeste cocktailliefhebbers al zodanig aangeschoten dat je hen evengoed vodka of tequila kunt voorschotelen. Geen kat die het merkt. 'Vanille', 'koriander', 'peper', 'bosbessen', 'paddestoelen', 'herfstbladeren', 'truffel', 'schors', 'salie', 'gember', 'bejaardenondergoed'... Ongelooflijk wat mensen beweren in de gin-tonic te ruiken en proeven! Terwijl je neus door de alcohol open gebrand wordt en je smaakpapillen verdoofd."
"Mocht ik er zo veel geld niet mee verdienen, ik was al gestopt met mijn cocktailbar. De zever dat ik al hebben moeten aanhoren! Man, man, man. Dan zit daar zo'n snob aan de bar, en bestelt een een gin-tonic voor hem en zijn trophy wife. Dat kan nog geen whiskey van een rum onderscheiden, maar gins? Hola! 'Mag ik de kaart met de gins eens zien?', vraagt hij dan. Negen kansen op tien dat hij er de duurste of op één na duurste uit kiest. Terwijl zelfs de kenners al die gins niet kunnen onderscheiden. En dan maar doorgaan over het smaakpalet, de bitterzoete ervaring, de kruiden, de bosgeuren, enz, enz... En ik maar knikken en bevestigen. Jongens, jongens, er loopt wat rond in de wereld. Want geef toe: gin-tonic is een schitterende cocktail, maar er wordt toch veel show rond verkocht, niet? Ik beken: in mijn cocktailbar maak ik mij daar ook schuldig aan: we serveren gin-tonic in een speciaal glas, op een servet, met een staafje, wat kruiden, komkommer, enz... Eigenlijk allemaal niet nodig. Geen wonder dat klanten zich verplicht voelen om grote woorden boven te halen."
Of hij blij is met de komst van professionele verzamelaars in de markt? Gert Lernout: "Dat ze maar doen. Ik heb mijn collectie opgebouwd, en als één of andere pipo teveel centen heeft, en mijn kelder wil opkopen, graag. Dan ga ik met mijn opbrengst een mooie oldtimer kopen!"
No comments:
Post a Comment