Openingsweekend koers zodanig spannend dat commentatoren geen weetjes over voorbije edities konden meegeven

Het openingsweekend wielrennen zit er op. Drie Belgen stonden op het podium en dan zou je denken dat iedereen tevreden is? Think again!

De drie Belgische commentatoren van dienst, Karl Vannieuwkerke, Renaat Schotte en José De Cauwer, morren. De koers was dusdanig spannend en veelbewogen dat ze slechts heel beperkt hun uitgebreide kennis konden etaleren.

Karl Vannieuwkerke: "Ik ben ontgoocheld. Ik had speciaal voor dit openingsweekend alle uitslagen nog eens opgefrist, en ook gekeken voor bezienswaardigheden, culinaire adresjes en ander weetjes. Maar de koers was zo spannend dat ik er niet aan toe kwam om deze kennis aan de kijker op te dringen. Door de vele valpartijen, ontsnappingen, waaiervormingen, bevoorradingen, aanvallen, demarrages, beklimmingen en achtervolgingen was er simpelweg geen tijd voor randinformatie."

José De Cauwer: "Zelfs in het begin van de koers moesten we terzake blijven, zodanig spannend waren deze twee openingskoersen. Laat ons hopen dat het niet de rest van het seizoen zo zal zijn, want ik wijd al graag eens uit over het eerste het beste dat in mijn hoofd opkomt. Ik wil dit doen vooraleer ik helemaal begin te dementeren, dat begrijpt u."

Wereldkampioenschap leuteren over koers gewonnen door José De Cauwer

IMOLA - Het WK leuteren over koers werd dit jaar overtuigend gewonnen door de Belg José De Cauwer. Hij haalde het in een duel met zijn Franse collega Alexandre Pasteur.

Hoe hij erin slaagde de volledige uitzending vol te lullen zonder pauzes of haperingen, hoewel er de eerste uren nauwelijks iets gebeurde, licht hij zelf toe: "Iedereen focust zich op het parcours en de deelnemerslijst, maar de beste tactiek is om gewoon over oude WK's te vertellen, of andere randinfo erbij te halen. Het WK zelf is een saaie koers, zoals de meeste koersen trouwens, en dat maakt het becommentariëren zeer vermoeiend. Een speciaal woordje van dank voor mijn ploegmaat Michel Wuyts, die als een echte knecht af te toe de kop heeft getrokken, en mij op tijd uit de wind heeft gezet door de dialogen op gang te houden, zonder echte gebeurtenissen in de koers zelf. Tenzij misschien tijdens de laatste ronde."

"Vanaf het moment dat Alaphilippe demarreerde, wist ik dat het binnen was. De geijkte uitdrukkingen en de superlatieven stroomden uit mijn mond als bloeddoping in Lance Armstrong zijn voorarm."